De impact van de COVID-19 pandemie is buitengewoon groot op de LHBTQIA+ gemeenschap. Dat stelde ons voor een dilemma. Gaan we op zoek naar nieuwe organisaties om te steunen? Of steunen we de organisaties van de afgelopen jaren opnieuw?
Begin dit jaar is het bestuur – net als in voorgaande jaren – op zoek gegaan naar organisaties die we dit jaar kunnen steunen. De uitbraak van de coronacrisis wierp al snel een ander licht op onze gebruikelijke aanpak, want uit verschillende hoeken ontvingen wij het nieuws dat de crisis LHBTI-organisaties keihard raakt:
- Bijv. via het rapport van Outright Action Internationaldat wij de vorige keer met jullie deelden, waaruit blijkt dat LHBTI’s wereldwijd in onmenselijke situaties belanden. Denk aan (veel meer) uithuiszettingen, geweld, het terugdraaien en/of verslechteren van eerder verworven rechten, etc.
- Concrete voorbeelden hiervan lazen we in de mails van eerder door ons gesteunde organisaties. Uit medeleven hebben we hen benaderd om een hart onder de riem te steken en te informeren hoe het hen vergaat. Stuk voor stuk kwamen zij met schrijnende voorbeelden, die ons diep hebben geraakt.
Het stelde het bestuur voor een dilemma: Hoe maak je een selectie van 5 organisaties als het water nagenoeg alle LHBTI-organisaties wereldwijd nu aan de lippen staat? Hoe fair is het in deze crisistijd om 5 organisaties de hoop op financiële steun te geven, terwijl we weten dat onze keuze op (minder dan) de helft daarvan gaat vallen (want normaalgesproken steunen we 2, hooguit 3 organisaties)?
Het bestuur heeft goed de tijd genomen om deze dilemma’s onder de loep te leggen en kwamen op de volgende uitzonderlijke oplossing: we steunen de organisaties die we eerder steunden. De leden stemden unaniem in met dit voorstel.
Zo hebben de organisaties minder zorgen om hun voortbestaan. Ze kunnen hun gemeenschappen blijven bijstaan in tijden van verhoogd geweld, sociaal isolement en gebrek aan voedsel en onderdak. En hopen op betere tijden.